Lees verder
‘We moeten Hem kwijt!’
Keihard staan de ogen van Kajafas. In het halfduistere vertrek verft het vuur donkere schaduwen op grimmige gezichten. De belangrijkste man van Jeruzalem kijkt de kring rond. ‘Het kan zo niet langer. Iedereen loopt achter Jezus aan.
Lees verder
We hebben niets meer over de mensen te zeggen. Zo denk ik erover. Wil iemand anders hier iets over zeggen?’
Judas verraadt Jezus
Eén van de leiders springt op. Hij spuugt vuur: ‘Jezus is satanisch. Hij misleidt de mensen. Ze zijn onder de indruk van Hem. Maar Hij lastert God. Hij zegt dat Hij Gods eigen Zoon is. Hij is een méns, wat verbeeldt Hij zich wel! Hij doet net of Hij meer weet van God dan wij. Pas nog zei Hij dat God veel blijer is over één slechterik die spijt heeft dan over negenennegentig mensen die goed hun best doen. Ik voelde me voor gek staan. Zo luistert straks niemand meer naar ons.’ De leiders van de vergadering zijn het met elkaar eens. Ze moeten Jezus kwijt. Maar hoe pakken ze dat aan? Hij is nooit alleen en Hij is vreselijk populair.
Lees verder
Onverwacht krijgen ze hulp. Eén van Jezus’ leerlingen komt binnen. Judas heet hij. ‘Ik wil jullie helpen’, zegt hij, ‘Jezus heeft het er alleen maar over dat Hij gedood zal worden. Ik heb het helemaal met Hem gehad. Wat bieden jullie als ik jullie een tip geef hoe je Hem gevangen kunt nemen zonder dat heel Jeruzalem het merkt?’ Grijnzend kijken de leiders elkaar aan. Dat komt mooi uit! Al snel zijn ze het met de verrader eens over wat ze hem zullen geven. Tevreden gaat Judas naar Jezus terug. Alsof er niets aan de hand is, loopt hij met de andere leerlingen mee. Maar ondertussen houdt hij zijn oren en ogen open.
Twee dagen later zit Jezus aan tafel met zijn leerlingen. Hij pakt een breekbrood en geeft elke leerling er een stuk van. Als Judas zijn stuk gekregen heeft, zegt Jezus: ‘Ga snel doen wat je van plan bent.’ Geschokt kijkt Judas Jezus aan. Wat weet Hij?! Maar dan staat hij ruw op. Zonder omkijken verdwijnt hij in de duisternis van de avond.
Lees verder
Met het brood in hun hand kijken de mannen Jezus afwachtend aan. ‘Zoals Ik dit brood breek, zo zal Mijn lichaam voor jullie gebroken worden’, legt Jezus uit. Stil eten de leerlingen het brood. Dan pakt Jezus een beker en schenkt die vol wijn. ‘Deel die samen. Het is Mijn bloed. Dat zal voor jullie vloeien. En daardoor zal God jullie vergeven wat je tegen Hem hebt gedaan. Ik wilde vanavond zo graag samen met jullie eten voordat het allemaal gaat gebeuren!
Lees verder
Wat er ook gebeurt, op Mij kun je aan. Ik laat jullie nooit in de steek. Ik zal weer met jullie eten als Ik Koning geworden ben.’ Verward nemen de leerlingen elk een slok. ‘Deze maaltijd moet je straks blijven vieren, zodat je daarbij elke keer aan Mij kunt denken’, zegt Jezus. ‘Kom, we gaan.’
Lees verder
Nu wil ik iets uitleggen. Jezus is de volgende dag aan een kruis gespijkerd en gestorven. Ik ga je daarover nog vertellen. Maar door Jezus’ dood kunnen jij en ik net als de leerlingen vergeving krijgen van alles wat we tegen God en andere mensen hebben gedaan. De dood is de straf voor mensen die niet doen wat God zegt. In het begin zei God dat we het allermeest van God moeten houden en evenveel van anderen als van onszelf. Jij en ik hebben de straf verdiend. Jezus niet. Maar Jezus stierf in de plaats van andere mensen. Hij kreeg hun straf. Daarom kun je bij Hem vergeving krijgen. Hij is je Redder. Als God je vergeeft staat er niets meer tussen God en jou in. Hij verwijt je niks meer. Het is helemaal goed. Je krijgt dan een nieuw leven en je zult voor altijd delen in Gods geluk. De dood zal daar geen einde aan maken.
Lees verder
‘Als je me nú een paar soldaten meegeeft, wijs ik jullie aan waar Jezus is.’ Judas staat buiten adem voor de leiders. ‘Dit is onze kans!’ De leiders kijken hem verrast aan. Terwijl zij met Judas het plan uitwerken, gaat Jezus met de andere leerlingen naar een olijfboomgaard net buiten Jeruzalem. Daar gaat Hij vaak heen. Dan gaat Hij bidden. Nu komt het eropaan.
Lees verder
Morgen zullen Zijn vijanden Hem doden. Iedereen zal Hem dan in de steek laten. Maar Hij zal gaan doen waarvoor Hij is gekomen. En Hij weet, dat is veel meer dan sterven. ‘Bid!’, zegt Hij tegen Zijn leerlingen, ‘Anders hou je het niet vol!’
Zelf loopt Jezus iets verder. Dan zakt Hij op de grond. Zijn Vader zal Hem overgeven aan vreselijk lijden. Hij zal die pijn helemaal alleen moeten doorstaan. Niet omdat Hij dat verdient. O nee, Hij heeft altijd gedaan wat Zijn Vader van Hem vroeg. Het is de straf van andere mensen die Hij zal dragen. Om hún ongehoorzaamheid zal Hij veroordeeld worden.
‘Vader, kan het echt niet anders?’ zucht Jezus. Hij knielt neer. Zweet sijpelt langs zijn slapen. Hij wil niet dat er afstand komt. Altijd zijn ze één geweest… Het zweet vormt dikke druppels die langzaam omlaag rollen. ‘Kan het niet anders, Vader? O Vader…’ Hij roept het uit. Zijn Vader is boos.
Lees verder
Niet zomaar boos. Vol afschuw keert Hij zich af van die berg van schuld die Jezus met zich meetorst. ‘Vader, moet het echt zo?’ Jezus schreeuwt en krimpt in elkaar. De zweetdruppels zijn niet meer van water. Jezus zweet bloed.
Maar dan denkt Hij aan wat de mensen Zijn lieve Vader aandoen. Dat is té erg. Dat moet goedgemaakt worden! Hij moet het goedmaken. En dit is de manier. Zijn Vader houdt ondanks alles zoveel van de mensen dat Hij Hem naar de wereld stuurde. Zijn Vader vond dat net zo moeilijk als Hijzelf. Maar ze wilden het Allebei. Want nu zal iedereen die daarom vraagt vergeven worden. Wat zal het heerlijk zijn als zij straks weer bij Zijn Vader zijn! Ze zullen opnieuw gelukkig zijn met Hem. Straks is er een nieuw, stralend leven voor hen waar nooit meer een einde aan komt! Als Jezus daaraan denkt, roept Hij het uit: ‘Het gaat niet om wat Ik wil, Vader. Ik zal alles doen wat U wilt!’
Lees verder
Jezus laat Zich gevangennemen
Jezus staat op. Hij loopt terug naar Zijn leerlingen. Die liggen te slapen! ‘Hoe kunnen jullie slapen nu het eropaan komt? We zouden hier gaan bidden! Satan probeert ons onderuit te halen. Als je niet bidt, zul je het niet volhouden. Sta op, de verrader komt eraan’ zegt Jezus. Verschrikt kijken de leerlingen Jezus aan. Maar Jezus keert zich vastberaden in de richting van het lawaai.
Lees verder
Soldaten schreeuwen, stokken zwaaien, zwaarden schitteren bij flakkerende fakkels. De duisternis er omheen lijkt nog dieper. ‘Wie zoeken jullie?’ vraagt Jezus. ‘Jezus’, antwoorden de soldaten. Judas groet Jezus uitgebreid. Nu weten ze Wie ze moeten hebben. Maar dat is helemaal niet nodig. ‘Ik ben het’, zegt Jezus. Hij gaat in de lichtkring van een fakkel staan. Hij klinkt niet meer bang. Het zijn de woorden van een Koning. Onbegrijpelijk liefdevol en zacht en tegelijk ongekend machtig en sterk. De soldaten deinzen achteruit en vallen van schrik haast dood.
Petrus grijpt zijn kans. Met zijn zwaard begint hij eropin te hakken. ‘Niet doen’, zegt Jezus. Hij pakt een oor van de grond en zet het terug aan een bloedend hoofd. ‘Ik zou Mijn Vader zo om twaalf legers engelen kunnen vragen. Die zouden voor Me vechten als Ik dat wilde. Doe dat zwaard weg. Ik wil het niet.’ ‘Wie zoeken jullie?’ vraagt Jezus weer aan de soldaten. Heel wat minder zelfverzekerd klinkt het: ‘Jezus’.
Lees verder
‘Goed’, zegt Jezus, ‘Ik heb jullie gezegd dat Ik het ben. Maar als je Mij zoekt, moet je hen laten gaan.’ Hij wijst naar de leerlingen die in paniek naar alle kanten vluchten. Hij strekt Zijn handen uit. Meteen binden de soldaten Hem stevig vast. Ze voeren Hem af alsof Hij een gevaarlijke misdadiger is.
Lees verder
Lees verder
- 1.
Vers 1
Liesbeth tekst aanleveren om verbinding met vervolgverhaal te maken.
Je hebt nu 6 verhalen over Schepping gelezen.